دوربین Sony ZV-E1 جدیدترین مدل از سری دوربین‌های ولاگ‌محور این شرکت است، با این تفاوت که این بار مفهوم ولاگ را به سطح فول‌فریم حرفه‌ای ارتقا می‌دهد. این دوربین همانند سایر مدل‌های سری ZV برای تولیدکنندگان محتوا و ولاگرها طراحی شده، با میکروفون‌های پیشرفته برای سلفی و امکاناتی که برای کاربرِ جلوی دوربین بهینه‌سازی شده است. با این حال، در بخش سخت‌افزار داخلی بسیاری از اجزای خود را با مدل‌های a7S III و FX3 به اشتراک می‌گذارد و همین موضوع آن را به گزینه‌ای قدرتمند برای فیلم‌برداری حرفه‌ای تبدیل می‌کند.
 

مشخصات کلیدی
 

• حسگر CMOS فول‌فریم ۱۲ مگاپیکسل (بدون شاتر مکانیکی)
   

• فیلم‌برداری 4K UHD تا سرعت 60 فریم بر ثانیه بدون کراپ
   

• فیلم‌برداری Full HD (1080p) تا سرعت 120 فریم بر ثانیه
   

• ضبط با عمق رنگی 10 بیت 4:2:2 (فرمت All-I یا LongGOP)
   

• پشتیبانی از 4K/120p و 1080/240p در آینده (به‌صورت آپدیت پولی در برخی مناطق)
   

• لرزشگیر داخلی ۵ محوره (IBIS)
   

• قابلیت استریم ویدیو UVC 4K/30p هنگام اتصال از طریق USB (عملکرد به‌عنوان وب‌کم)
   

• فیلم‌برداری نامحدود در 4K/30p و حداکثر ۳۰ دقیقه در 4K/60p (در دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد)
   

• یک اسلات کارت حافظه UHS-II SD
   

• خروجی micro HDMI
   

وزن ۴۸۳ گرم (شامل باتری)
 

چه چیزهای جدیدی دارد؟
 

دوربین ZV-E1 از همان حسگر ۱۲ مگاپیکسلی (که احتمالاً در واقع یک حسگر ۴۸ مگاپیکسلی است و با ترکیب چهار پیکسل در یک پیکسل به ۱۲ مگاپیکسل کاهش داده می‌شود) استفاده می‌کند؛ دقیقاً همان حسگری که در دوربین‌های a7S III و FX3 به کار رفته است. این دو مدل، دوربین‌هایی بسیار پیشرفته و تخصصی برای فیلم‌برداری حرفه‌ای هستند، بنابراین استفاده از این حسگر در یک دوربین ولاگ فول‌فریم منطقی و هوشمندانه به نظر می‌رسد، چون کیفیت ویدیو را به سطحی کاملاً حرفه‌ای ارتقا می‌دهد.
 

استفاده از حسگر و تفاوت‌های کلیدی در ZV-E1
 

به‌کارگیری این حسگر باعث می‌شود دوربین ZV-E1 بتواند ویدیوهای UHD 4K با نرخ تا 60 فریم بر ثانیه را بدون نیاز به کراپ (Crop) ضبط کند. این ویدیو با وضوح ۳۸۴۰ پیکسل عرضی از یک ناحیه‌ی ۴.۲K پیکسلی برداشت می‌شود. همین موضوع به این معنی است که هر حالتی که در آن تصویر به شکل محسوسی کراپ شود، در واقع کمتر از وضوح واقعی 4K ضبط شده و سپس آپ‌اسکیل (Upscale) می‌شود. در ZV-E1 چندین حالت مختلف وجود دارد که این اتفاق در آن‌ها رخ می‌دهد.
 

سنسور و کیفیت آپ‌اسکیل
 

الگوریتم‌های آپ‌اسکیلینگ سونی کیفیت بسیار خوبی دارند، اما باید در نظر داشت که یک حسگر تقریباً 4K، فضای محدودی برای کراپ و برش در اختیار می‌گذارد، مخصوصاً اگر خروجی نهایی قرار است فوتیج 4K واقعی باشد.
 

پردازنده اختصاصی هوش مصنوعی
 

این دوربین همچنین دارای یک تراشه‌ی پردازشی اختصاصی هوش مصنوعی است؛ همان تراشه‌ای که اولین بار در a7R V دیده شد. این پردازنده امکان اجرای الگوریتم‌های یادگیری ماشینی را فراهم می‌کند که اساس بسیاری از ویژگی‌های کلیدی این دوربین هستند. سونی به وضوح علاقه دارد که در هر فرصتی از اصطلاح AI برای برجسته کردن قابلیت‌های این محصول استفاده کند.
 

ویژگی متمایزکننده ZV-E1
 

آنچه به‌طور خاص ZV-E1 را از سایر دوربین‌های سونی متمایز می‌کند، حالت‌های خودکار ویژه است. بسیاری از این حالت‌ها بر پایه‌ی سیستم‌های تشخیص سوژه‌ی سونی بنا شده‌اند و هدف اصلی‌شان ساده‌تر کردن فرآیند تولید ویدیو، به‌ویژه برای افرادی است که قصد دارند خودشان به‌تنهایی فیلم‌برداری و اجرا کنند.
 

حالت iAuto Video در Sony ZV-E1
 

دوربین ZV-E1 به‌طور ویژه برای ویدیوهایی طراحی شده که کاربر می‌خواهد سریع و ساده ضبط کند، بدون اینکه درگیر تنظیمات پیچیده‌ی فیلم‌برداری حرفه‌ای شود. در اینجا حالت iAuto Video و کنترل‌های مرتبط آن توضیح داده می‌شود:

دکمه‌های اختصاصی کنترل عمق میدان
 

روی بالای دوربین یک دکمه‌ی اختصاصی (که البته می‌تواند قابل شخصی‌سازی هم باشد) قرار دارد تا کاربر بتواند به‌راحتی بین عمق میدان کم (Shallow DOF) و عمق میدان زیاد (Deep DOF) جابه‌جا شود. این قابلیت به‌ویژه برای ولاگرها مفید است؛ چون می‌توانند با یک فشار ساده پس‌زمینه را محو کنند یا همه‌چیز را واضح نگه دارند.
 

البته برخی گزینه‌ها با فشار دادن دکمه Menu لغو می‌شوند، و اگر در حال فیلم‌برداری از خودتان باشید، رسیدن به این دکمه بدون اینکه دوربین از دستتان بیفتد کار راحتی نخواهد بود!
 

کنترل زوم دیجیتال – Super Resolution Zoom
 

این دوربین دارای اهرم زوم اطراف دکمه شاتر است که می‌تواند برای کراپ کردن تصویر و آپ‌اسکیل آن استفاده شود. این عملکرد با فناوری Super Resolution Zoom سونی انجام می‌شود که کیفیت را تا جای ممکن حفظ می‌کند، حتی وقتی بخشی از تصویر سنسور برش می‌خورد.
 

ویژگی My Image Style
 

یکی از کلیدی‌ترین قابلیت‌های ZV-E1، ویژگی My Image Style است. این حالت مجموعه‌ای از دکمه‌های روی صفحه نمایش را ارائه می‌دهد که کاربر می‌تواند به کمک آن‌ها تنظیمات اصلی تصویر را تغییر دهد. نکته‌ی مهم این است که این تنظیمات به‌جای اصطلاحات فنی (مثل Exposure Compensation یا White Balance)، به زبان ساده‌ی “Brightness” (روشنایی) و “Color” (رنگ) بیان می‌شوند.

هدف این است که حتی کسانی که هیچ تجربه‌ی تخصصی از فیلم‌برداری ندارند بتوانند بدون دغدغه‌ی تکنیکی، ویدیوهایی با کیفیت تولیدی آماده انتشار بگیرند. بسیاری از حالت‌های دیگر ZV-E1 نیز در همین راستا طراحی شده‌اند.

کنترل هوشمند عمق میدان در حالت ویدیوی خودکار Sony ZV-E1
 

در حالت خودکار ویدیو (iAuto Video Mode)، دوربین ZV-E1 تلاش می‌کند هوشمندانه عمق میدان را با توجه به شرایط صحنه و سوژه‌ها کنترل کند:
 

تنظیم دیافراگم با تشخیص سوژه
 

• دوربین فقط به نوردهی براساس تشخیص چهره اکتفا نمی‌کند.
   

• اگر تنها یک نفر در تصویر باشد، دیافراگم را باز نگه می‌دارد تا پس‌زمینه محو شود و تمرکز روی همان سوژه باشد.
   

• اگر چهره‌ی دوم وارد کادر شود (مثلاً مهمان یا همکار)، دوربین به‌تدریج دیافراگم را می‌بندد تا عمق میدان بیشتر شود و هر دو نفر در فوکوس باقی بمانند.
   

• به محض اینکه فرد دوم از صحنه خارج شود، دیافراگم دوباره باز می‌شود و تصویر به حالت بوکه (پس‌زمینه محو) برمی‌گردد.
   

• روی بالای دوربین یک دکمه‌ی فیزیکی وجود دارد که کاربر می‌تواند هر لحظه تصمیم بگیرد شخصاً حالت عمق میدان را تعیین کند:
   

• Shallow DOF → پس‌زمینه محو، تمرکز روی سوژه اصلی.
   

• Deep DOF → وضوح بیشتر در عمق تصویر.
   

این دکمه اولویت بالاتر از تنظیمات خودکار دارد؛ یعنی اگر آن را فشار دهید، دوربین از حالت خودکار خارج می‌شود و دقیقاً همان عمق میدان انتخابی شما را اعمال می‌کند.
 

حالت CineVlog
 

یک دکمه دیگر، این بار روی صفحه لمسی دوربین، حالت CineVlog است که دوربین را وارد پروفایل رنگی جذاب و کم‌کنتراست S-Cinetone می‌کند، با نرخ 23.98p فیلم‌برداری می‌کند و کراپ ۲.۳۵:۱ – وایداسکرین سینمایی – ارائه می‌دهد که بین نوارهای سیاه قرار می‌گیرد (تصاویر خروجی همچنان 16:9 UHD هستند). اساساً این یک دکمه تک‌لمسی است که جلوه‌ای «سینمایی» به خروجی دوربین می‌دهد، بدون اینکه نیازی به دانستن روش دستیابی به آن داشته باشید.
 

در حالی که حالت پیش‌فرض CineVlog پروفایل کم‌رنگ S-Cinetone است، راهی ساده برای تغییر حالت رنگ دوربین ارائه می‌دهد. گزینه‌ای در صفحه لمسی به شما امکان می‌دهد مجموعه‌ای از «Moods» و «Looks» را روی تصاویر خود اعمال کنید. به طور کلی، Looks عمدتاً پاسخ تُن و کنتراست را تنظیم می‌کنند، در حالی که Moods پاسخ رنگ را تغییر می‌دهند. می‌توانید ترکیبی از Moods و Looks مختلف برای دادن شخصیت کلی دلخواه به تصاویر ایجاد کنید.
 

در حالت CineVlog همچنین می‌توانید سرعت فوکوس دوربین را هنگام ضربه زدن به سوژه دیگر تنظیم کنید.
 

تثبیت‌کننده پویا با تثبیت فریم‌بندی

دوربین ZV-E1 دارای مجموعه‌ای از حالت‌های تثبیت تصویر است. حالت Standard از تثبیت‌کننده سنسور استفاده می‌کند، یا حالت Active که کراپ می‌کند و هم تثبیت‌کننده سنسور و هم دیجیتال را به کار می‌گیرد. همچنین حالت Dynamic Active وجود دارد که کراپ بیشتری اعمال می‌کند و اجازه می‌دهد تثبیت دیجیتال در محدوده وسیع‌تری حرکت کند تا حرکات با دامنه بیشتر را اصلاح کند.
 

از آنجایی که این حالت آخر کراپ بیشتری روی سنسور اعمال می‌کند و فضای زیادی برای حرکت پنجره ضبط دارد، سونی گزینه‌ای به نام Framing Stabilization اضافه کرده است. این گزینه نه تنها کراپ را برای تثبیت تصاویر تنظیم می‌کند، بلکه سوژه را در مرکز قاب نگه می‌دارد. از سیستم «برآورد حالت بدن انسان» شرکت استفاده می‌کند که بر اساس مدل حرکت انسان ساخته شده و قادر است افراد را در صحنه حتی اگر از دوربین دور شوند، شناسایی کند. بنابراین، به جای اینکه تنها دوربین را در برابر لرزش دست تثبیت کند، همچنین قاب‌بندی و ترکیب‌بندی شما را نیز اصلاح می‌کند.


به‌طور پیش‌فرض، دوربین تلاش می‌کند سوژه را در مرکز قاب قرار دهد، اما می‌توانید مثالی از جایی که می‌خواهید شخص در قاب ظاهر شود به آن بدهید و دوربین سعی می‌کند آن ترکیب‌بندی را حفظ کند.
 

قاب‌بندی خودکار
 

حالت مرتبطی که برای استفاده روی سه‌پایه طراحی شده، دوربین را قادر می‌سازد تا بخشی از قاب را برش داده و دوباره سوژه را هنگام حرکت دنبال کند: حرکت دوربین برای حفظ ترکیب‌بندی. با این حالت، یک نفر می‌تواند در یک نمای واید قدم بزند بدون نیاز به حضور کسی پشت دوربین. می‌توان سه سطح برش را انتخاب کرد و سرعت دنبال کردن سوژه را تنظیم نمود. حتی گزینه‌هایی وجود دارند که باعث می‌شوند دوربین به محض ورود سوژه به قاب، بزرگ‌نمایی کند.

گزینه‌ی دیگری هم وجود دارد که تصویر بدون برش را از طریق HDMI خروجی دهد در حالی که نسخه‌ی خودکار برش‌خورده روی کارت حافظه ضبط می‌شود. با این حال، این دو خروجی همیشه در همان رزولوشن هستند: نمی‌توان یک برش ۱۰۸۰ از ۴K را روی کارت ذخیره کرد و هم‌زمان نسخه‌ی اصلی ۴K را از طریق HDMI خروجی گرفت. یا کارت تصویر «۴K» برش‌خورده و ارتقا یافته دریافت می‌کند و هم‌زمان جریان ۴K از HDMI پخش می‌شود، یا کارت تصویر ۱۰۸۰ دریافت می‌کند و نسخه‌ی کاهش‌یافته‌ی ۱۰۸۰ همان صحنه از طریق HDMI پخش می‌شود. این یعنی می‌توان هنگام ویرایش بین نماهای نزدیک و واید جابجا شد، اما نمی‌توان بعداً برش دلخواه خود را از نمای واید انتخاب کرد.

مثل دوربین FX3 و مدل‌هایی مانند سری Panasonic GH، دوربین ZV-E1 به شما امکان می‌دهد LUTهای خودتان (جداول تبدیل رنگ/تن) را درون دوربین بارگذاری کنید. این LUTها را می‌توان به دو روش استفاده کرد: یا برای مشاهده پیش‌نمایش اصلاح‌شده در حالت Log تا ببینید تصویر پس از اعمال LUT چگونه خواهد بود، یا برای اعمال LUT به صورت داخلی روی ویدئو، به‌طوری که مستقیماً «تصویر پیش‌درجه‌بندی‌شده» از دوربین دریافت کنید، هرچند در این حالت انعطاف‌پذیری درجه‌بندی که معمولاً با ضبط Log دارید از دست می‌رود. از منظر عکاسی، این قابلیت مشابه این است که بتوانید پیش‌تنظیم دلخواه پردازش Raw خود را به دوربین به عنوان یک حالت رنگ جدید اضافه کنید. سال‌ها پیش، سونی دوربین‌هایی تولید می‌کرد که می‌توانستید روی آن‌ها اپلیکیشن نصب کنید تا ویژگی‌های خاصی که به‌طور پیش‌فرض در دوربین نبودند اضافه شوند، شاید به این دلیل که می‌توانستند برای آن‌ها هزینه اضافه دریافت کنند. یک بازبینی از سیستم عامل این امکان را بست، به‌طوری که دیگر نمی‌شد قابلیت‌های تایم‌لپس را به دوربین‌های سونی اضافه کرد. دوربین ZV-E1 سرانجام این موضوع را تغییر داده و امکان عکاسی با فاصله زمانی و ترکیب نتایج درون دوربین را فراهم می‌کند و حالا که این قابلیت در یک مدل ارائه شده، پیش‌بینی می‌کنیم در مدل‌های دیگر سونی نیز ظاهر شود.
 

مقایسه عملکرد

نگاه کردن به ZV-E1 ممکن است باعث شود فکر کنید «وای، می‌توانم عملاً یک FX3 را با نصف قیمت داشته باشم.» اما این تصور کاملاً درست نیست. به همین ترتیب، ZV-E1 تلاش می‌کند که جایگزین کاربردی برای دوربین بسیار گران‌تر a7S III نباشد. همچنین، با اینکه ما منوهای ZV-E1 را بسیار می‌پسندیم، توصیه می‌کنیم تصوری مانند «یک a7C برای نور کم» نداشته باشید، زیرا این موضوع نیز واقعیت ندارد.
 

همان‌طور که جدول نشان می‌دهد، ZV-E1 در مقایسه با a7S III و FX3 از برخی ویژگی‌ها برخوردار نیست. برای شروع، شاتر مکانیکی ندارد و اگرچه شاتر الکترونیکی آن برای فیلم‌برداری به اندازه کافی سریع است، هنگام خواندن اطلاعات در حالت ۱۴ بیتی مورد استفاده برای عکس‌های ایستا به‌طور قابل‌توجهی کندتر عمل می‌کند، همان‌طور که سرعت همگام‌سازی فلاش ۱/۳۰ ثانیه نشان می‌دهد. علاوه بر این، از واحد تثبیت‌کننده ساده‌تر a7C استفاده می‌کند و نه واحدی که در a7S III و FX3 به کار رفته است.
 

اسلات کارت حافظه دوربین Sony ZV-E1

دوربین ZV-E1 تنها یک اسلات SD از نوع UHS-II دارد، اما این موضوع محدودیت قابل توجهی برای ضبط ویدئو ایجاد نمی‌کند (انتظار می‌رود ضبط 4K/120 و 1080/240 در یک به‌روزرسانی فریم‌ور اضافه شود). از آنجا که تقریباً تمامی حالت‌های ویدئویی هر سه دوربین می‌توانند روی کارت‌های SD سریع ضبط شوند، استفاده از یک اسلات احتمالاً محدودیتی برای ویدئو ایجاد نمی‌کند. البته، با بدنه کوچک و سبک دوربین، مشکل دیگری هم وجود دارد: دفع حرارت کمتر. در حالی که a7S III می‌تواند برای مدت طولانی ضبط کند و FX3 به دلیل داشتن فن قادر است این کار را در محدوده وسیعی از دما انجام دهد، ZV-E1 دوربینی با پایداری کامل برای نیازهای حرفه‌ای تولید نخواهد بود.
 

همچنین نبود یک ولوم دوم کامل را در نظر بگیرید، که قابلیت استفاده حرفه‌ای ZV-E1 را به سطح a6100/a6400 محدود می‌کند.
 

به طور خلاصه، ZV-E1 به‌طور طراحی شده از برخی ویژگی‌های کلیدی FX3 مانند ضبط 4K/120p، خروجی Raw، منطق نوردهی EI، HDMI با سایز کامل و مهم‌تر از همه، فن برای ضبط مطمئن طولانی مدت، محروم است. به نظر می‌رسد عدم وجود شاتر مکانیکی هم تا حدی برای جلوگیری از تبدیل آن به جایگزین ارزان‌تر a7S III باشد و هم به دلیل کاهش اندازه و وزن دوربین. در مجموع، این دوربین تنها «دوربین یک سازنده» نیست، بلکه تلاش می‌کند تنها برای «سازندگان» باشد.

بدنه و ارگونومی
 

دوربین Sony ZV-E1 به شدت بر صفحه نمایش کاملاً متحرک خود تکیه دارد. با این حال، این پنل نسبتاً وضوح پایینی دارد: ۱٫۰۳۶ میلیون نقطه (۷۲۰ × ۴۸۰ پیکسل).
ZV-E1 کمی شبیه a7C به نظر می‌رسد، اما با حذف منظره‌یاب، حتی کوچک‌تر شده است. سونی اعلام کرده که این دوربین، کوچک‌ترین و سبک‌ترین دوربین فول‌فریم با لنز قابل تعویض و تثبیت‌کننده تصویر داخلی است (احتمالاً منظور این است که Sigma fp کوچکتر است).
 

از نظر ارگونومی، این دوربین کمی عجیب است. صفحه نمایش قابل چرخش و رابط کاربری روی صفحه نشان می‌دهد که دوربین برای فیلم‌برداری با رو به روی شما طراحی شده، در حالی که دستگیره و محل قرارگیری دکمه‌ها عکس این موضوع را نشان می‌دهد. امکان دارد دوربین را طوری نگه دارید که رو به شما باشد، اما طراحی دستگیره یا محل دکمه [REC] هیچ نشانه‌ای از قصد طراحان برای این نوع استفاده ندارد. اگر قصد دارید دوربین را هنگام ارائه جلوی خود نگه دارید، قطعاً توصیه می‌کنیم از یک بند مچی مناسب استفاده کنید.
 

بدنه دوربین با وجود سبک بودن، احساس استحکام خوبی دارد.
 

صفحه بالای دوربین محل قرارگیری آرایه میکروفون سه‌کپسولی است. یک پوشش ضد باد (dead cat) روی کفشک داغ سمت چپ آن نصب می‌شود. همچنین، تماس‌های Multi-interface shoe در پشت کفشک امکان اتصال میکروفون خارجی یا حتی مبدل XLR را در صورت نیاز فراهم می‌کنند.
 

آرایه میکروفون سه‌کپسولی در بالا قرار دارد و مانند مدل‌های قبلی ZV، یک اتصال ضد باد همراه دوربین ارائه می‌شود. برخلاف مدل‌های پیشین، حساسیت دریافت این میکروفون‌ها بسته به محل مورد نیاز برای ضبط صدا قابل تنظیم است و گزینه‌های All، Front، Rear و Auto وجود دارد.
 

حالت Auto در صورتی که دوربین انسان را تشخیص دهد و یک انسان در کادر باشد، ضبط را روی حالت «Front» متمرکز می‌کند. زمانی که انسانی تشخیص داده نشود یا شناسایی سوژه غیرفعال باشد، دوربین به جای آن از حالت «All» استفاده می‌کند.
 

باتری
 

خبر خوب این است که با وجود کاهش اندازه بدنه، ZV-E1 هنوز جای باتری بزرگ‌تر نوع «Z» سونی را دارد. باتری NP-FZ100 دارای ظرفیت ۱۶٫۴ وات‌ساعت است. این باتری دوربین را برای حدود ۵۷۰ عکس در هر بار شارژ تغذیه می‌کند. همانند معمول، اکثر کاربران احتمالاً دو برابر این تعداد عکس خواهند گرفت. ارقام CIPA برای زمان ضبط ویدئوی پیوسته و زمان «واقعی» (زمانی که دوربین به‌طور متناوب خاموش و روشن می‌شود) به ترتیب ۱۴۰ دقیقه و ۹۵ دقیقه هستند.
 

دوربین می‌تواند از طریق USB شارژ شود یا با برق USB تغذیه و استفاده شود. همچنین با استاندارد UVC/UAC سازگار است، به این معنی که می‌توان آن را به کامپیوتر به عنوان یک دستگاه USB متصل کرد و بدون نیاز به نرم‌افزار اضافی عمل کند. ZV-E1 اولین دوربینی است که ما دیده‌ایم و وعده ضبط تا 4K/30 هنگام استفاده به این روش را می‌دهد.
 

برداشت‌های اولیه
 

نگاه کنید، یک چراغ شمارش! حالا نیازی نیست از کسی که پشت دوربین است بپرسید «در حال ضبط هستیم؟»، که مطمئناً تنها کاری است که یک اپراتور دوربین برای آن حضور دارد.
 

نوشتن برداشت‌های اولیه از دوربینی که می‌دانید هرگز نمی‌توانید به‌طور کامل آن را بررسی کنید، کمی عجیب است، اما فکر نمی‌کنم این همان چیزی باشد که نوشتن مقاله درباره ZV-E1 را دشوار می‌کند. به جای آن، به نظر من، دشواری از این است که ZV-E1 شاید کمترین شباهت را به دوربین‌های «DPReview» داشته باشد که تاکنون دریافت کرده‌ایم.