بررسی Sony a7C II: دوربینی کوچک با کمترین مصالحه

دوربین Sony a7C II دومین نسل از سری کامپکت فول‌فریم با طراحی رنج‌فایندر این برند است. این مدل که طراحی مشابهی با نسل قبلی خود دارد، از همان سنسور فوق‌العاده ۳۳ مگاپیکسلی BSI استفاده می‌کند که در دوربین بزرگ‌تر Sony a7 IV نیز به کار رفته و قابلیت‌های چشمگیر عکاسی، فیلم‌برداری و فوکوس خودکار را ارائه می‌دهد که می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربران جذاب باشد.

مشخصات کلیدی:

• سنسور فول‌فریم ۳۳ مگاپیکسلی از نوع BSI CMOS
• پردازنده Bionz XR همراه با موتور پردازش اختصاصی مبتنی بر هوش مصنوعی
• فوکوس خودکار ردیابی سوژه با شناسایی هوشمند، ۷۵۹ نقطه فوکوس با پوشش ۹۴ درصدی
• عکاسی پیاپی تا ۱۰ فریم در ثانیه با فوکوس خودکار
• لرزش‌گیر داخلی با راندمان تا ۷ استاپ
• منظره‌یاب OLED با دقت ۲.۳۶ میلیون نقطه و بزرگنمایی ۰.۷ برابر
• فیلم‌برداری 4K/30p با جزئیات کامل از خروجی ۷K
• فیلم‌برداری 4K/60p از خروجی ۴.۶K در حالت کراپ APS-C (Super35)
• پشتیبانی از فیلم‌برداری ۱۰ بیتی و عکس‌برداری با فرمت HEIF
• حالت رنگی S-Cinetone
• فاقد شاتر مکانیکی پرده اول

قیمت Sony a7C II برای بدنه تنها ۲۱۹۹ دلار است و در صورت خرید به همراه لنز FE 28-60mm F4-5.6، این مبلغ به ۲۴۹۹ دلار می‌رسد. گریپ جانبی GP-X2 نیز با قیمت ۱۵۹ دلار به فروش می‌رسد.

بهبودهای مهم نسبت به نسل قبل

Sony a7C II نسبت به نسل قبلی خود با ارتقاءهای قابل توجهی عرضه شده است؛ از جمله سنسور با وضوح بالاتر، پردازنده‌های جدید، منظره‌یاب با بزرگنمایی بیشتر، فوکوس خودکار پیشرفته با هوش مصنوعی، اضافه شدن پیچ‌های کنترلی جلو و عقب، و فیلم‌برداری 4K/60p با کیفیت بالاتر. البته این بهبودها با افزایش قیمت نیز همراه بوده‌اند.

سنسور و پردازنده‌های جدید

a7C II از همان سنسور ۳۳ مگاپیکسلی BSI CMOS و پردازنده Bionz XR که در Sony a7 IV (محصول سال ۲۰۲۱) استفاده شده بود بهره می‌برد. به علاوه، این دوربین به یک واحد پردازش اختصاصی هوش مصنوعی نیز مجهز شده است که در شناسایی سوژه و قابلیت‌هایی مانند Auto Framing نقش دارد. این پردازنده کمکی، وظیفه اجرای الگوریتم‌های یادگیری ماشین را بر عهده دارد و اولین‌بار در دوربین a7R V معرفی شده بود (در حالی‌که a7 IV فاقد آن است).

این قدرت پردازشی اضافه، مزیتی مهم در عملکرد فوکوس خودکار برای a7C II به ارمغان می‌آورد؛ به‌ویژه در تشخیص چهره و چشم و همچنین در حالت‌های ردیابی خاص سوژه. ترکیب جدید پردازنده‌ها همچنین امکانات نرم‌افزاری جدید سونی را به همراه دارد؛ از جمله براکت فوکوس، ساخت تایم‌لپس درون دوربین و قابلیت‌های متنوع در فیلم‌برداری.

از سوی دیگر، اگرچه سنسور ۳۳ مگاپیکسلی جدید، نسبت به سنسور ۲۴ مگاپیکسلی نسل قبل ارتقاء یافته، اما انتظار افزایش چشمگیر کیفیت تصویر را نباید داشت. کمی جزئیات بیشتر در ایزو پایین مشاهده می‌شود، اما این به بهای کاهش جزئی در داینامیک رنج و جزئیات در ایزوهای بالا تمام می‌شود. همچنین، این سنسور مقداری رولینگ شاتر بیشتر در ویدئو به همراه دارد. با این حال، کیفیت تصویر به‌طور کلی بسیار رضایت‌بخش ارزیابی شده است.

پیچ کنترلی جلویی و بهبودهای منظره‌یاب الکترونیکی (EVF)

یکی از اصلی‌ترین انتقادهای ما به طراحی نسل اول a7C، نبود پیچ کنترلی جلویی بود. از نظر ما، وقتی برای دوربینی ۱۸۰۰ دلاری هزینه می‌کنید، باید بتوانید تنظیمات نوردهی را به‌صورت هم‌زمان با انگشت شست و اشاره کنترل کنید. این دیدگاه هنوز هم برای ما صادق است، به همین دلیل از اینکه سونی بازخورد ما (و شما) را جدی گرفته خوشحالیم. گاهی اوقات همین تغییرات کوچک، تأثیر بسیار بزرگی در تجربه کاربری دارند.

افزودن این پیچ کنترلی جدید، کنترل و کار با دوربین را به شکل قابل‌توجهی بهبود بخشیده است.

ارتقاء مهم دیگر که به بهبود کارایی دوربین کمک کرده، افزایش بزرگنمایی منظره‌یاب الکترونیکی از 0.59x به 0.7x است. با این حال، پنل به‌کاررفته همچنان با دقت ۲.۳۶ میلیون نقطه باقی مانده که کمی ناامیدکننده است. در شرایطی که تفاوت بین مدل‌های مختلف در بازار بسیار اندک است، استفاده از یک پنل با دقت ۳.۶۹ میلیون نقطه می‌توانست این دوربین را بیش از پیش متمایز کند.

فیلمبرداری  4K/60p با نمونه‌برداری افزوده و دیگر بهبودهای موجود در زمان فیلمبرداری 

در زمینه فیلم‌برداری داخلی، دوربین a7C II از نظر خروجی و قابلیت‌ها، هم‌تراز با a7 IV عمل می‌کند. شما ویدئوهای 4K/30p با نمونه‌برداری افزوده از برش ۷K، ویدئوهای 4K/60p در حالت Super 35 (کراپ APS-C)، و ضبط Full HD تا نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه را دریافت می‌کنید. نکته قابل‌توجه این است که فیلم‌برداری 4K/30p اکنون به‌صورت ۱۰ بیت با نمونه‌برداری رنگ 4:2:2 انجام می‌شود که نسبت به نسخه قبلی a7C، یک گام بزرگ به جلو محسوب می‌شود و امکان ضبط حرفه‌ای‌تر با پروفایل‌های Log و ویدئوهای HDR واقعی با فرمت HLG را فراهم می‌کند.

برای کسانی که در مرحله پس‌تولید (Post-Production) تسلط دارند، دوربین a7C II امکاناتی مانند پروفایل تصویری S-Log3 و حالت رنگی S-Cinetone اختصاصی سونی را نیز ارائه می‌دهد. همچنین امکان استفاده از LUTهای قابل تعیین توسط کاربر وجود دارد. این LUTها می‌توانند برای نمایش پیش‌نمایش اصلاح‌شده تصویر روی مانیتور استفاده شوند، همراه با فایل ویدئویی ذخیره شوند تا در مراحل تدوین به کار روند، یا به‌صورت دائمی هنگام ضبط روی تصویر اعمال (Burn-in) شوند.

از دیگر ویژگی‌های مهم و ارتقاءهای مربوط به ویدئو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• جبران تنفس فوکوس (Focus Breathing Compensation)
• شناسایی و ردیابی سوژه با فوکوس خودکار ارتقاءیافته برای ویدئو
• حالت Auto Framing (کادربندی خودکار)

قابلیت Auto Framing با استفاده از الگوریتم‌های آموزش‌دیده با هوش مصنوعی، عملکردی مشابه یک فیلم‌بردار حرفه‌ای را شبیه‌سازی می‌کند؛ به این صورت که روی سوژه زوم کرده و او را در کادر و در فوکوس نگه می‌دارد. این ویژگی به‌ویژه برای کسانی که می‌خواهند از خودشان فیلم‌برداری کنند و کسی پشت دوربین نیست، بسیار مفید و کاربردی است.

از نظر خروجی ویدیویی خارجی نیز، اکنون دوربین a7C II قادر است از طریق پورت USB-C و با استفاده از پروتکل‌های UVC/UAC، به‌صورت مستقیم و بدون نیاز به درایور یا نرم‌افزار خاص، ویدئوی 4K/30p را استریم کند (عملکرد مشابه یک وب‌کم USB).

منوهای به‌روزشده

دوربین a7C II از نسخه جدید و بهبود‌یافته سیستم منوهای سونی بهره می‌برد. اگرچه همچنان فهرستی طولانی از گزینه‌ها را در اختیار دارید و برخی از آن‌ها نام‌گذاری چندان دقیقی ندارند، اما ساختار منویی به‌مراتب بهتر و منظم‌تری ارائه شده و امکان مرور سریع گزینه‌ها فراهم شده است.

در این سیستم منو، گزینه‌های متفاوتی برای حالت عکس‌برداری و فیلم‌برداری وجود دارد، و هم منوی اصلی و هم منوی عملکردی (Function Menu) به‌طور اختصاصی برای هرکدام طراحی شده‌اند. علاوه بر این، تقریباً همه‌چیز در این دوربین قابل شخصی‌سازی است، از جمله دکمه‌ها و کنترل‌های فیزیکی دوربین که می‌توان آن‌ها را متناسب با نیازهای عکاسی یا فیلم‌برداری تنظیم کرد.

بدنه و طراحی ارگونومیک

دوربین Sony a7C II از نظر ظاهری شباهت زیادی به مدل قبلی خود یعنی a7C دارد، با این تفاوت که تغییرات کوچکی در آن ایجاد شده که مهم‌ترین آن‌ها اضافه شدن یک پیچ کنترل جلویی است. از نظر ابعاد، این دوربین هم‌اندازه‌ی مدل قبلی‌ست، با تنها ۴ میلی‌متر افزایش ضخامت و ۵ گرم افزایش وزن – در واقع تفاوت محسوسی ندارد. گرچه طراحی آن شاید خلاقانه یا هیجان‌انگیز نباشد، اما از نظر کاربری عملکرد خوبی دارد. همیشه احساس کرده‌ایم که تمرکز سونی بیشتر روی عملکرد است تا زیبایی طراحی.

شاسی این دوربین از آلیاژ منیزیم ساخته شده و سونی اعلام کرده که بدنه آن در برابر گرد و غبار و رطوبت مقاوم است. در دست گرفتن دوربین حس خوبی دارد و به‌خاطر کیفیت ساخت، حس اطمینان‌بخشی منتقل می‌کند. همچنین، پیچ کنترل جلویی به خوبی در زیر دکمه شاتر قرار گرفته و دسترسی آسانی دارد.

در پشت دوربین، تفاوت چشم‌گیری نسبت به نسل قبل دیده نمی‌شود، اما یک دکمه‌ی سفارشی اضافی بین پیچ کنترل پشتی و دکمه منو اضافه شده است. نمایشگر پشتی، با رزولوشن 1.04 میلیون نقطه، از مدل قبلی با 0.92 میلیون نقطه کمی بهتر است، ولی نکته اصلی اینجاست که صفحه‌نمایش کمی عریض‌تر شده و رزولوشن آن 480×720 پیکسل است (در مقایسه با 480×640). در عمل، رابط لمسی بسیار پاسخ‌گو و سریع است.

قسمت بالای دوربین نیز شباهت زیادی به مدل قبلی دارد، با چند تغییر جزئی. مثلاً، پیچ جبران نوردهی قبلاً اختصاصی بود، اما حالا به یک پیچ سفارشی بدون برچسب تبدیل شده است. همچنین، یک کلید سه‌حالته مشابه با دوربین a7 IV اضافه شده که امکان جابه‌جایی سریع بین حالت‌های عکس، ویدیو و S&Q (حرکت آهسته و سریع) را فراهم می‌کند.

در بخش پورت‌ها، a7C II از طریق USB-C قابل شارژ است. این درگاه علاوه بر شارژ، امکان انتقال عکس و ویدیو و همچنین استریم زنده را نیز فراهم می‌کند. منظره‌یاب الکترونیکی (EVF) بزرگ‌نمایی بهتری معادل 0.70x دارد، اما پنل آن همچنان 2.36 میلیون نقطه‌ای است که ممکن است برای برخی کاربران با توجه به وضوح پیکسل‌ها ناامیدکننده باشد.

دوربین همچنان فاقد جوی‌استیک فوکوس است، که ممکن است برخی کاربران را دلسرد کند، اما امکان استفاده از نمایشگر به‌عنوان تاچ‌پد فوکوس هنگام استفاده از منظره‌یاب فراهم شده است.

در سمت غیرگرفتی دوربین، یک درگاه کارت حافظه UHS-II دیده می‌شود. دریچه‌ای بالای آن برای پورت USB-C و ورودی میکروفون است و دریچه‌ی پایین شامل پورت micro-HDMI و خروجی هدفون می‌شود. جالب است که هر دو پورت میکروفون و هدفون ۳.۵ میلی‌متری هستند.

دوربین از باتری Z سونی (NP-FZ100) استفاده می‌کند. با این حال، عمر باتری نسبت به مدل قبلی حدود ۲۵٪ کاهش یافته، که احتمالاً به خاطر وجود پردازنده‌ی هوش مصنوعی ثانویه و سنسور با رزولوشن بالاتر است.

طبق استاندارد CIPA، انتظار می‌رود در هر بار شارژ باتری حدود ۵۱۰ عکس با نمایشگر پشتی و ۵۴۰ عکس با منظره‌یاب ثبت شود. البته این اعداد محافظه‌کارانه‌اند و در عمل ممکن است تا دو برابر بیشتر نیز عکس بگیرید، بسته به نحوه‌ی عکاسی و بازبینی تصاویر. برای کارهای معمول روزانه، این میزان شارژ مشکلی ایجاد نمی‌کند، هرچند فیلم‌برداری و استفاده از وای‌فای مصرف باتری را افزایش می‌دهد.

فوکوس خودکار

هرکسی که در یک دهه‌ی گذشته تحولات دنیای عکاسی دیجیتال را دنبال کرده باشد می‌داند که سونی همیشه در زمینه‌ی فوکوس خودکار پیشتاز بوده است. دوربین a7C II نیز ادامه‌دهنده‌ی همین مسیر است و به نظر می‌رسد فرآیند فعال‌سازی سیستم تعقیب سوژه را نیز ساده‌تر کرده‌اند.

کافی‌ست دوربین را در حالت AF-C قرار دهید (از طریق منوی Fn)، آن را به سمت سوژه بگیرید، دکمه شاتر را نیمه‌فشار دهید تا دوربین سوژه را در فوکوس نگه دارد، فارغ از اینکه سوژه یا دوربین حرکت کند. اگر بخواهید سوژه خاصی را انتخاب کنید، می‌توانید از گزینه‌ی «Tracking: Spot» استفاده کنید و با انتخاب نقطه فوکوس، لمس صفحه یا دکمه‌های چهارجهته سوژه خود را مشخص کنید.

قابلیت تشخیص سوژه در a7C II بسیار چشمگیر است. می‌توانید انتخاب کنید که دوربین انسان، حیوان، پرنده، حشره، خودرو/قطار یا هواپیما را دنبال کند. اگر شخصی شناسایی شود و از دوربین روی برگرداند، بچرخد، حرکت کند یا برای مدتی از کادر خارج شود، دوربین معمولاً او را گم نمی‌کند. در تنظیمات منو، گزینه‌ای برای تنظیم حساسیت پیگیری فوکوس وجود دارد تا مشخص کنید آیا دوربین در صورت ظاهر شدن چهره جدید، روی آن فوکوس کند یا همچنان روی سوژه اولیه باقی بماند.

اگر چند چهره شناسایی شوند، دوربین روی چهره‌ای فوکوس می‌کند که نزدیک‌تر به نقطه‌ی فوکوس قرار دارد. البته می‌توانید با لمس صفحه یا فشار دکمه سفارشی و چرخاندن پیچ کنترل بین آن‌ها جابه‌جا شوید.

در آزمایش‌ها، دوربین حتی هنگام حرکت سریع حیوانات خانگی مانند گربه نیز بدون وقفه فوکوس را حفظ می‌کرد، حتی وقتی که گربه در حال چرخیدن، غلت زدن یا بازی بود. این موضوع نشان از قدرت بالای سیستم فوکوس خودکار دارد.

در نهایت، تنظیمات متعددی برای فوکوس خودکار چه در عکاسی و چه در فیلم‌برداری وجود دارد که بسیاری از آن‌ها به صورت مستقل برای هر حالت ذخیره می‌شوند. این تنظیمات شامل حساسیت پیگیری، ثبت ناحیه فوکوس، انتخاب چشم چپ یا راست، و حتی مشخص کردن بخش‌هایی از سوژه برای شناسایی می‌شود.

شاتر الکترونیکی

یکی از مشکلاتی که در حالت بی‌صدا (Silent Mode) یا هنگام انتخاب دستی شاتر کاملاً الکترونیکی با آن روبه‌رو می‌شوید، پدیده‌ی رولینگ شاتر است. این پدیده ناشی از این است که دوربین، نوردهی را با خواندن تدریجی سنسور به پایان می‌رساند (که نسبتاً کند انجام می‌شود). نتیجه‌ی آن، اعوجاج در تصویر هنگام حرکت افقی دوربین یا عبور سوژه‌ی پرسرعت است، زیرا قسمت‌های مختلف تصویر در زمان‌های متفاوتی ثبت می‌شوند. تصویر زیر نمونه‌ای از یک عکس گرفته‌شده هنگام حرکت افقی (پن کردن) دوربین در حالت پیاپی پرسرعت را نشان می‌دهد:

با ضبط ویدیوی ۴K نیز ممکن است با این مشکل مواجه شوید، بنابراین اگر دوربین را حرکت می‌دهید یا سوژه‌هایی با سرعت زیاد در کادر دارید، باید این موضوع را در نظر بگیرید. این پدیده در حالت عکس‌برداری بیشتر به چشم می‌آید، زیرا در این حالت سنسور با دقت کامل ۱۴ بیت خوانده می‌شود که زمان آن ۶۷.۶ میلی‌ثانیه (تقریباً ۱/۱۵ ثانیه) است. در حالت ویدیو، خوانش از ناحیه‌ای باریک‌تر از سنسور و با دقت ۱۲ بیت انجام می‌شود، بنابراین این اثر کمتر دیده می‌شود، هرچند در این حالت احتمال حرکت دوربین بیشتر است.

شاتر الکترونیکی با پرده‌ی اول (Electronic First Curtain Shutter)

مانند مدل قبلی a7C و همچنین دوربین Canon EOS R8، دوربین Sony a7C II نیز فاقد شاتر مکانیکی برای پرده‌ی اول است و به‌جای آن از شاتر الکترونیکی با پرده‌ی اول (EFCS) استفاده می‌کند. این بدان معناست که نوردهی با روش الکترونیکی آغاز و با شاتر مکانیکی به پایان می‌رسد.

در اکثر شرایط، نتایج حاصل از این روش قابل‌تشخیص از استفاده‌ی کامل از تیغه‌های مکانیکی نیست. تنها ایراد این سیستم در شرایط خاصی ظاهر می‌شود: زمانی که از لنزهایی با دیافراگم بسیار باز استفاده می‌کنید و سرعت شاتر بسیار بالا است. در این حالت، نرمی و زیبایی بوکه (نواحی محو پس‌زمینه) کاهش می‌یابد و منابع نوری نقطه‌ای که باید به شکل دایره‌های زیبا نمایش داده شوند، در لبه‌ی پایین دچار بریدگی خواهند شد. البته این اتفاق تنها در شرایط خاص رخ می‌دهد.

تصاویر a7 IV با یک لنز زوم ثبت شده‌اند، بنابراین به اندازه‌ی سایر تصاویر در صحنه‌ی آزمایش، شارپ به نظر نمی‌رسند، اما به‌وضوح مشخص است که سونی توانسته جزئیات زیادی را ثبت کند. همین موضوع درباره‌ی دوربین a7C II نیز صدق می‌کند؛ چرا که از همان حسگر و پردازنده‌ی اصلی a7 IV استفاده می‌کند. ویدیوهای 4K با نرخ ۳۰ و ۲۴ فریم بر ثانیه از تمام عرض حسگر برداشت می‌شوند و تمام ۷۰۰۸ پیکسل افقی حسگر را برای تولید ویدیوهای UHD (با رزولوشن 3840 × 2160) به‌کار می‌گیرند. این روش جزئیات زیادی را ثبت می‌کند، اما بهای آن پدیده‌ی رولینگ شاتر است: خوانش هر فریم حدود ۲۷.۴ میلی‌ثانیه زمان می‌برد. این مقدار برای ایجاد اعوجاج قابل توجه هنگام حرکت ناگهانی دوربین یا حرکت سریع سوژه در کادر کافی‌ست. هرچند این مقدار بد نیست، اما نسبت به رقبای مستقیم این دوربین بیش از ۲۰٪ کندتر و در مقایسه با بهترین رقبا بیش از ۶۰٪ کندتر است.

فوکوس خودکار در زمان فیلمبرداری

دوربین a7C II در حالت ویدیو نیز به همان خوبی عکس‌برداری، فوکوس خودکار را انجام می‌دهد. تشخیص سوژه همچنان عالی عمل می‌کند و هم گربه‌ها و هم هواپیماها را به‌خوبی دنبال می‌کند (حتی در شرایطی که هواپیماها در پس‌زمینه قرار دارند). تنظیمات متعددی برای فوکوس وجود دارد، از جمله سرعت انتقال فوکوس، حساسیت به تغییر سوژه و گزینه‌های تشخیص سوژه که مشابه حالت عکاسی هستند.

ابزارهای ویدیویی

وارد شدن به حالت فیلم‌برداری از طریق یک کلید انتخاب حالت در زیر دکمه‌ی مود نوردهی در بالای دوربین انجام می‌شود. گزینه‌ای در منوی تنظیمات به شما اجازه می‌دهد تا تعیین کنید کدام تنظیمات از عکاسی به ویدیو منتقل شوند و کدام‌ها نه. این ویژگی کمک می‌کند تا به طور تصادفی ویدیوهای پرش‌دار با سرعت شاتر بالا یا عکس‌های تار با سرعت پایین ثبت نکنید. همچنین می‌توانید برای هر حالت پروفایل رنگی متفاوتی انتخاب کنید.

نقشه فوکوس (Focus Map) نیز نمایش داده می‌شود که نواحی جلوی فوکوس را به رنگ قرمز و نواحی پشت فوکوس را به رنگ آبی نشان می‌دهد.

در کنار تنظیماتی مانند فرمت فایل ویدیویی، عمق بیت، نرخ فریم و پروفایل Log برای ثبت دامنه دینامیکی بیشتر، دوربین a7C II مانند a7 IV توانایی ضبط ویدیو با عمق رنگ ۱۰ بیت را دارد. این قابلیت اطلاعات رنگی بیشتری از صحنه ثبت می‌کند که امکان ویرایش آسان‌تر و بدون ایجاد باندهای رنگی را فراهم می‌سازد.

همچنین، دوربین دارای نمایشگر سطح صدا، فیلتر باد نرم‌افزاری (قابل فعال‌سازی دستی یا خودکار)، فوکوس پیکینگ، الگوی زیبرا و نقشه‌ی فوکوس است.

تثبیت‌کننده تصویر در ویدیو

دوربین a7C II در حالت ویدیویی دارای دو حالت تثبیت‌کننده تصویر است: حالت عادی و حالت "Active SteadyShot" که تثبیت دیجیتال را نیز اضافه می‌کند. در حالی که حالت عادی عملکرد متوسطی دارد، حالت اکتیو بسیار مؤثر است. البته به کیفیت گیمبال نمی‌رسد، اما به‌طور قابل‌توجهی بهتر عمل می‌کند. باید در نظر داشته باشید که هنگام استفاده از این حالت، تصویر حدود ۱.۱۵ برابر کراپ می‌شود؛ به‌ویژه اگر قبلاً هم با کراپ ۱.۵ برابری در ویدیوهای 4K/60p مواجه باشید، این موضوع اهمیت پیدا می‌کند.

تهیه و تنظیم : اطمینان | نمایندگی رسمی دوربین سونی در ایران